მც

Ср. მცა

კავშირი ხმარებული ზმნისა ზედა თანა და კავშირთა, რომელნიცა მოკიდებიან ზმნათა სათუოსა სქესისათა. ვითარმცა, რათამცა, უკეთუმცა და სხ., бы.

— ზოგჯერ იხმარების მარტივად ბრძანებითსა სქესსა თანა (ვეფხისტ. 941, 1313, 1430, 1448), да.